N-VA wil 2.400 leegstaande bedrijfsruimtes op korte termijn maximaal hergebruiken

Bedrijfsgebouwen staan te lang leeg. Ze krijgen ook te traag een nieuwe bestemming en worden te weinig hergebruikt voor nieuwe activiteiten. Bovendien zijn de bestaande aankoopsubsidies voor openbare besturen contraproductief: ze verlengen de duur van de leegstand in plaats van hem in te korten. “Die aanpak moet dringend worden bijgestuurd”, vindt Vlaams Parlementslid Axel Ronse.

Ronse diende daartoe zelf een conceptnota in. Die moet uitmonden in een nieuw decretaal kader waarmee de Vlaamse overheid de leegstand van bedrijfsgebouwen efficiënter kan bestrijden. Het huidige kader uit 1995 omvat enerzijds een heffing op leegstand en verwaarlozing, en anderzijds subsidies voor sloop en aankoop in functie van herontwikkeling. “Met dat beleidskader slagen we onvoldoende erin om het aantal leegstaande bedrijfspanden te doen dalen. Dat blijft jaar na jaar schommelen rond de 2.400”, stelt Ronse vast. ”Dat is doodzonde want onze ruimte is schaars. We moeten onze leegstaande bedrijfspanden veel sneller hergebruiken en op die manier meer open ruimte vrijwaren.”

Gelijk speelveld creëren

“Het bestaande subsidiesysteem blijkt de herontwikkeling van leegstaande panden eerder af te remmen dan te stimuleren”, aldus Ronse. Zo krijgen openbare besturen vandaag tot dertig procent terugbetaald van de aankoopprijs van een leegstaand bedrijfspand, terwijl privéontwikkelaars geen beroep kunnen doen op zo’n verwervingssubsidie. "Dat leidt tot oneerlijke concurrentie. Erger zelfs: het verhoogt de leegstand. Sommige eigenaars speculeren immers op de aankoop van hun pand door de overheid en rekenen die subsidie door in hun vraagprijs. Het heeft dus ook een prijsopdrijvend effect”, merkt Ronse op. “En net daardoor blijven sommige panden te lang te koop staan: ze zijn simpelweg te duur.”

Ronse stelt voor om die verwervingssubsidie af te schaffen en de middelen die daardoor vrijkomen -  twee à drie miljoen euro per jaar – integraal door te schuiven naar de enveloppe van de saneringssubsidies. “Die verhoogt zo tot circa tien miljoen euro per jaar”, rekent hij voor. “Daarmee kunnen we een pak meer sites saneren.”

Gedeeltelijk hergebruik belonen

Ronse wil ook de leegstandsheffing proportioneel maken. “Wanneer bedrijfsruimte gedeeltelijk opnieuw in gebruik wordt genomen, moet dat leiden tot een verminderde heffing die evenredig is met het deel dat hergebruikt wordt. Vandaag kijkt men alleen naar de volledige perceeloppervlakte. Een eigenaar die een leegstaand gebouw voor een deel opnieuw invult, moet nog altijd de volledige leegstandstaks betalen."

Ten slotte wil Ronse ook inzetten op efficiëntere procedures, waarbij hergebruik van leegstaande panden ook vlugger verloopt. “Bestemmingswijzigingen via RUP’s en het verkrijgen van vergunningen moeten sneller”, besluit hij.